آسیب‌شناسی برنامه آموزش از راه دور در ایران

نوع مقاله : علمی ترویجی

نویسندگان

1 استاد دانشگاه تهران ورییس دانشگاه فرهنگیان

2 کارشناسی ارشد پرستاری مراقبت‌های ویژه، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی استان آذربایجان غربی.

3 دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی، پردیس فارابی دانشگاه تهران

4 دانش آموخته دکتری تخصصی مدیریت آموزشی دانشگاه تهران

چکیده

امروزه آموزش از راه دور یک شیوۀ آموزشی نوین تلقی می‌شود که می‌تواند موانع اقلیمی و جغرافیایی فضاهای آموزشی، محدودیت‌های سنی و جنسیتی فراگیران را از میان بردارد. در ایران نیز برنامه‌های آموزش از راه دور طراحی و استقرار یافته است. هدف از پژوهش حاضر، شناسایی آسیب‌ها و ضعف‌های موجود در اجرا و برگزاری دوره‌های آموزش از راه دور با تمرکز بر استان کردستان بود. برای نیل به چنین هدفی، از رویکرد کیفی و روش پدیدارشناسی استفاده شد. جامعه پژوهش تمامی مدیران و مربیان مراکز آموزش از راه دور در استان کردستان بودند که با استفاده از نمونه‌گیری گلوله برفی و با در نظر داشتن مبنای اشباع نظری داده‌ها، تعداد 21 نفر از آنان (7 نفر مدیر و 14 نفر مربی) در گروه نمونه در پژوهش قرار گرفتند. برای گردآوری داده‌های مربوطه، پرسشنامه‌های بازپاسخی بین آن‌ها توزیع شد. به منظور تحلیل داده‌ها نیز از روش تحلیل محتوای استقرایی مبتنی بر کدگذاری باز استفاده شد. نتایج تحلیل نشان داد که موانع فناوری و ارتباطی، موانع برنامه‌ریزی آموزشی، موانع اداری و ساختاری و موانع مالی، مهمترین آسیب‌های پیش‌روی این دوره‌ها بوده و برای از میان برداشتن آن‌ها لازم است که مراکز مذکور و همچنین نهادهایی که از این مراکز حمایت می‌کنند، زیرساخت‌های فناوری و مالی بهتری برای این مراکز فراهم ساخته و بازنگری‌هایی نیز در برنامه‌ها و استراتژی‌ها مربوطه اعمال کنند.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The pathology of distance education in Iran

نویسندگان [English]

  • hossein Khanifar 1
  • Sayran Ebrahimi 2
  • sara almasizadeh 3
  • salahedin ebrahimi 4
1 Professor of Tehran University - President of Farhangian University
2 Master of Intensive Care Nursing, University of Medical Sciences and Health Services, West Azerbaijan Province.
3 PhD student in Educational Management, Farabi Campus, University of Tehran
4 PhD in Educational Management, University of Tehran
چکیده [English]

Today, distance education is considered as a new educational method that can remove the climatic and geographical barriers of educational spaces, age and gender limitations of learners. In Iran, distance education programs have been designed and established. The purpose of this study was to identify the disadvantages and weaknesses in the implementation and conduct of distance education courses focusing on Kurdistan province. To achieve such a goal, a qualitative approach and phenomenological method were used. The study population was all managers and instructors of distance education centers in Kurdistan province. Using snowball sampling and considering the theoretical basis of data saturation, 21 of them (7 managers and 14 instructors) in the sample group were included in the study. To collect the relevant data, response questionnaires were distributed among them. In order to analyze the data, the method of inductive content analysis based on open coding was used. The results of the analysis showed that technological and communication barriers, educational planning barriers, administrative and structural barriers and financial barriers are the most important progressive advances of these courses and in order to eliminate them, it is necessary that the mentioned centers and The institutions that support these centers will also provide better technological and financial infrastructure for these centers and implement revisions in the relevant programs and strategies.

کلیدواژه‌ها [English]

  • “distance education”
  • “obstacles of distance education”
  • “distance education strategies”