نوع مقاله : علمی ترویجی
چکیده
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
تعلیم و تربیت به‌عنوان یک مسئله مهم بشری همواره مورد توجه اندیشمندان و صاحب نظران آموزش و پرورش مورد توجه بوده است. در این پژوهش درصدد بررسی و جایگاه تعلیم و تربیت در دوران صفویه هستیم و هدف اصلی شناخت ساختار تعلیم و تربیت در دوران صفویه است. روش تحقیق در این پژوهش به‌صورت کتابخانه‌ای و اسنادی هستیم که ابتدا بر اساس مطالعه اسنادی ویژگی‌های آموزشی و تربیتی در دوران صفویه مورد مطالعه قرارگرفته است و سپس ساختار آموزشی در این دوران مورد توجه قرارگرفته، سؤال اصلی در این پژوهش این است که عالمان تعلیم و تربیت در دوران صفویه چه شیوه‌های آموزشی را جهت رشد و تعالی دانش‌آموزان بکار گرفته‌اند؟ نتایج پژوهش نشان می‌دهد که تفکر علمای تعلیم و تربیت در این دوران با دوران معاصر تفاوت چندانی نداشته و بر اساس بررسی‌های به‌عمل‌آمده شکل آموزش و مقاطع تحصیلی کمی متفاوت بوده است و هدف از تعلیم و تربیت در آن دوران حصول سعادت و خوشبختی در جامعه آن روز و چگونگی دسترسی به حفظ نظم، ثبات و همبستگی افراد در جامعه بوده است. چراکه تربیت، فراهم آوردن زمینه برای پرورش دادن و به فعلیت رساندن تمام استعدادهایی می‌داند که خداوند بالقوه در نهاد او به ودیعت نهاده است. در دوران حکمرانی صفویان، نوابغ و بزرگان علمی کمتری در عرصه‌های علمی متبلور شدند؛ ولی از سوی دیگر به‌واسطه ترویج علوم دینی توسط پادشاهان صفوی، علومی چون تفسیر، فقه، عرفان و علم حدیث اوج ترقی خود را سیر کردند. این‌ها دلایلی شدند تا علمای بزرگی در این عرصه‌ها به ظهور رسیدند.
کلیدواژه‌ها [English]
)